عجب رسمی ست رسم آدمیزاد / که دور افتاده را کم میکنند یاد / که دور افتاده حکم مرده دارد / که خاک مرده را کی میبرد باد .

بر سر مزرعه ی سبز فلک ، باغبانی به مترسک می گفت : دل تو چوبین است و ندانست که زخم زبان ، دل چوب هم می شکند .

تفاهم به معنای درک کردن نیست ، بلکه به معنای توانایی تحمل تفاوتهاست .

عشق بعضی وقت ها از درد دوری بهتر است / بی قرارم کرده و گفته صبوری بهتر است / توی قرآن خوانده ام ، یعقوب یادم داده است / دلبرت وقتی کنارت نیست ، کوری بهتر است .

یادمان باشد که لبخندم را توى آیینه جا نگذارم . . .

یادمان باشد که در حرکت همیشه افق‌های تازه هست . . .

یادمان باشد که هوشیاری یعنی زیستن با لحظه ها . . .

یادمان باشد که به جستجوى راه باشم ، نه همراه . . .

یادمان باشد که غیر قابل تحمل وجود ندارد . . .

یادمان باشد که دلخوشی‌ ها هیچکدام ماندگار نیستند . . .

یادمان باشد که او که زیر سایه دیگری راه می‌رود ، خودش سایه‌ ای ندارد . . .

یادمان باشد که لازم است گاهی با خودم رو راست‌ تر از این باشم که هستم . . .یادمان باشد که هر روز باید تمرین کرد دل کندن از زندگی را . . .یادمان باشد که زخم نیست آنچه درد می‌آورد ، عفونت است . . .یادمان باشد که دست به کاری نزنم که نتوانم آن را برای دیگران تعریف کنم . . .

یادمان باشد که آنها که دوستشان می‌ دارم ، می‌ توانند دوستم نداشته باشند . . .یادمان باشد که فرار، راه به دخمه‌ای می‌ برد برای پنهان شدن نه آزادی . . .

یادمان باشد که باورهایم شاید دروغ باشند . . .

یادمان باشد که آرزوهای انجام نیافته دست زندگی را گرفته‌اند و او را راه می‌برند . . .

یادمان باشد که لزومی ندارد همان قدر که تو برای من عزیزی ، من هم برایت عزیز باشم . . .

یادمان باشد که اندک است تنهایی من در مقایسه با تنهایی خورشید . . .

یادمان باشد که تا وقتی اوضاع بدتر نشده ! یعنی همه چیز رو به راه است . . .

یادمان باشد که هوشیاری یعنی زیستن با لحظه‌ها . . .

یادمان باشد که آرامش جایی فراتر از ما نیست . . یادمان باشد که من تنها نیستم ما یک جمعیتیم که تنهاییم . . .

یادمان باشد که برای پاسخ دادن به احمق ، باید احمق بود !

یادمان باشد که در خسته‌ ترین ثانیه‌های عمر هم هنوز رمقی برای انجام برخی کارهای کوچک هست !

یادمان باشد که سهم هیچکس را هیچ کجا نگذاشته‌ اند ، هر کسی سهم خودش را می‌آفریند . . .

یادمان باشد که آن هنگام که از دست دادن عادت می‌شود ، بدست آوردن هم دیگر آرزو نیست . . .

یادمان باشد که پیشترها چیزهایی برایم مهم بودند که حالا دیگر مهم نیستند . . .

یادمان باشد که آنچه امروز برایم مهم است، فردا نخواهد بود . . .

یادمان باشد که نیازمند کمک‌ اند آنها که منتظر کمکشان نشسته‌ ایم . . .

یادمان باشد که:  به تمامی نا امید نمی‌شوی اگر تمام امیدت را به چیزی نبسته باشی . . .

یادمان باشد که گاهی مجبور است برای راحت کردن خیال دیگران خودش را خوشحال نشان بدهد . . .

یادمان باشد که خوبی آنچه که ندارم این است که نگران از دست دادن‌ اش نخواهم بود . . .

یادمان باشد که وظیفه من این است ؛ حمل باری که خودم هستم تا آخر راه . . .

یادمان باشد که در هر یقینی می‌ توان شک کرد و این تکاپوی خرد است . . .

یادمان باشد که همیشه چند قدم آخر است که سخت‌ ترین قسمت راه است . . .

یادمان باشد که امید ، خوشبختانه از دست دادنی نیست